Een buitenlandse zwerfhond geadopteerd of komt deze binnenkort naar Nederland?

Mooi, maar we willen u vragen om onderstaande te lezen, zodat u weet wat u kunt verwachten, wees bereid om met veel rekening te houden!

We horen het meer en meer …
“We hebben goed willen doen voor een arm hondje uit het buitenland, hebben haar of hem al 2 maanden, maar we denken dat ze niet gelukkig is. Ze is altijd bang, luistert niet, blaft naar elk vreemd geluid….”

En dan kunnen we alleen maar zeggen: “Wat waren jouw verwachtingen dan wel?””

Uw hond mocht reizen naar een nieuwe wereld. Naar een thuis en een mooi hondenleven. Maar dit is hoe hij het beleeft en ervaart:

“Van andere honden vriendjes heb ik gehoord dat deze verre reis ook een reis naar de dood worden kan. Daarom vraag ik jullie…zorg goed voor mij!

Ik was een zelfstandige straathond. Heb mij ontwikkeld zonder of met weinig menselijk contact. Op een ruwe voedselarme plek, op de straat en ben alleen bekend met het voor mij bekende. Mijn reacties op jullie maatschappij en alles wat daarbij hoort (gedrag mensen, geluiden, geuren, regels, leibanden etc) zijn volledig gebaseerd op dat bekende van mij.

Bij gevaar in de straten zijn wij direct gevlucht, ook voor mensen en in het bijzonder voor mannen… Deze vlucht was voor ons levensbelangrijk om te overleven. Diegenen onder ons die opgegroeid zijn in de shelter kennen alleen gevangen zitten in een hok. Dus AUB zorg goed voor mij…

Wij hebben net een lange reis achter de rug van duizenden kilometers via een zware auto rit of vliegreis. Hoe goed er onderweg voor ons ook gezorgd wordt, dit is pure stress voor ons. Wij weten niet dat deze reis ons naar een warm en gelukkig leven brengt. Wij kennen jullie niet en komen in een volledig onbekende situatie terecht in een voor ons onbekend huis. Velen onder ons hebben nog nooit een huis vanbinnen gezien. Stofzuiger, tv, mixer, koffiezetapparaat …jullie hebben zoveel dingen die lawaai maken en ons angst inboezemen.

Daarom: neem je tijd voor de adoptie! Zondag adopteren om maandag weer te gaan werken…Big no no! Ik kom na een lange stressvolle reis in een vreemd huis met onbekenden en 24 uur later zit ik dan helemaal alleen …Gaan de mensen eigenlijk nog terugkomen? Dus plannen is de boodschap .

De meesten onder ons kennen geen halsband, tuigje of lijn. Het allerbeste is een veiligheids tuigje. Dit heeft in tegenstelling tot de gewone borsttuigjes (waar elke hond uit kan ook al denken jullie dat dit onmogelijk is, wij kunnen dat!) een extra buikriem.
Neem zeker nooit een flexriem! Jullie kunnen ons ook vastmaken aan jullie lichaam als extra veiligheid. Voor het geval de lijn uit jullie handen valt…je weet nooit. Voor de angst hondjes is een GPS tracker de beste oplossing .

Laat thuis GEEN deur of raam openstaan en maak jullie tuin omheining goed dicht, want wij vinden ieder gaatje…

Wij hebben ook nooit geleerd dat wij onze behoefte buiten moeten doen . Tot nu toe hebben wij dat gewoon gedaan waar we waren als we moesten. AUB niet boos worden als we iets in huis doen…geef ons tijd om te leren. Ga vaak kort naar buiten met ons (dubbel aangelijnd) of laat ons vaker in de tuin.

Sommigen van ons komen uit de transport bus, komen bij jullie thuis en voelen zich goed alsof het nooit anders geweest is. Anderen komen eerst na een tijd uit de box en vluchten onder de bank. Forceer ons niet. Wij hebben tijd nodig.

Geduld en inlevingsvermogen zijn de magische woorden!

Wij beseffen niet dat dit een reis is naar een beter leven, een gouden mandje, een warme liefdevolle plaats. Voor ons staat onze kleine wereld volledig op zijn kop. Wij hebben tijd nodig om jullie te leren vertrouwen, te weten dat we in veiligheid zijn. Daarom help ons daarbij en zorg goed voor ons…

Uit ervaring heeft een adoptie hond gemiddeld tussen de 3 en 10 maand nodig om zich aan te passen aan zijn nieuwe situatie…”

“Met dank aan de (voor ons onbekende) auteur voor deze mooie en duidelijke tekst.“