De Galgo en Greyhound zijn zichtjagers. Dat wil zeggen, zij achtervolgen het wild als zij dat zien.Omdat beide rassen er op gefokt zijn om achter ‘kleine harige’ dingen aan te gaan, hetzij voor de konijnenjacht hetzij op de renbaan, zullen zij veelal aan de riem moeten worden uitgelaten. Over het algemeen zijn deze honden heel plezierig om aan de riem te houden omdat zij zelden trekken. Wees er echter altijd op bedacht, dat zij een geweldige ruk aan de riem kunnen geven als zij b.v. een konijn of een kat zien. Helaas hoort men regelmatig verhalen over honden die zich uit de halsband hebben bevrijd en het op een lopen zetten. Door hun wigvormige hoofd lukt het hen vaak om achterwaards uit de halsband te glippen. Sommigen worden terug gevonden, levend, gewond maar soms ook helaas overleden.
Veelal zijn dit honden die net geplaatst en dus nog erg bang en schrikachtig zijn. Ze komen immers uit een zeer prikkelarme omgeving.
En onze dagelijkse routine van stofzuigers, vuilniscontainers, bromfietsers en schreeuwende kinderen is voor hun allemaal nog vreemd. Daarom kan al een onverwacht geluid paniek veroorzaken en het natuurlijke vluchtgedrag tot gevolg hebben. Een tuigje – in het begin samen met de halsband voor nog meer veiligheid – kan hierbij uitkomst bieden. Tuigjes zijn in allerlei maten en kleuren te koop bij de dierenspeciaalzaak en niet zo duur. Beter voorkomen dan (misschien niet meer) genezen, want een ongeluk zit in een klein hoekje.
Of uw Galgo of Greyhound los kan lopen, zal afhangen van het karakter en de mate van jachtinstinct van de hond zelf, zijn gehechtheid aan u en zeker ook van de plaats waar u hem uitlaat. Er wordt veelal beweerd dat windhonden in Nederland nooit los zouden mogen lopen volgens de wet, een uitspraak die trouwens ook graag door boswachters en jagers wordt aangehaald. In de Flora- en Faunawet die op 1 april 2002 in werking is getreden, staat echter geen enkel wetsartikel waarin het loslopen van zogenaamde ‘lange honden’ wordt verboden (een lange hond is een hond die snel genoeg is om het wild te achtervolgen én te vangen).
Wel is het in Nederland verboden om met lange honden te jagen (art. 50.1.), maar dat impliceert een doelbewuste jacht in samenwerking tussen mens en hond en heeft dus niets met het loslopen en wandelen te maken. Uiteraard dient men zich altijd te houden aan de APV (Algemene Plaatselijke Verordening) van de gemeente waarin is vastgelegd waar honden wel of niet mogen loslopen. Dit aanlijngebod is echter niet discriminerend, wat impliceert dat waar het loslopen van honden is toegestaan, dit ook voor Podenco’s en windhonden geldt.
In art. 1, 9, 10 en 11 van bovengenoemde wet is vastgelegd hoe mensen zich in de natuur dienen te gedragen; hier is echter geen sprake van honden.
Voor de hondeneigenaar is er vooral één artikel waar rekening mee gehouden dient te worden:
Het is een ieder verplicht te verhinderen dat een dier dat hem toebehoort of onder zijn toezicht staat, in het veld dieren opspoort, doodt, verwondt, vangt of bemachtigt (art. 16. 3).
Conclusie:
Onze Galgo’s en Greyhounds mogen loslopen in de gebieden waarin dit algemeen voor honden is toegestaan. Wij moeten er echter voor zorgen dat zij geen wild opsporen, verwonden, doden, vangen of bemachtigen. Maar ook in dat geval mag uw hond niet zomaar worden doodgeschoten. Een hond is volgens de Nederlandse wet namelijk een ding en als zodanig eigendom van een mens. Niemand mag andermans eigendom vernietigen. U kunt echter wel een bekeuring of waarschuwing krijgen. En meerdere bekeuringen of waarschuwingen kunnen tot inbeslagname van de hond leiden. Hoe strak die wet gehanteerd wordt, zal van uw woonplaats afhangen. De ene jachtopziener is de andere niet; en waar de één een gedoogbeleid voert, kan de ander u een boete geven.
Gaat u met uw hond naar een park waar hij b.v. met andere honden kan spelen, maar waar geen wild is, dan zult u waarschijnlijk minder problemen ondervinden dan wanneer u de hond in het bos uitlaat, op de heide of een andere plek met veel hazen, reeën en/of konijnen.